Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Ισόβια για τον Παπαγεωργόπουλο


αναδημοσίευση από koutipandoras.gr

Στη φυλακή οδηγείται ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος ύστερα από την καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για την υπεξαίρεση 51,4 εκ ευρώ από τα ταμεία του δήμου Θεσσαλονίκης. «Ο Παπαγεωργόπουλος γνώριζε τα πάντα για την υπεξαίρεση», είπε ο πρόεδρος της έδρας, προσθέτοντας ότι «άφηνε τον χειρισμό στον Μ. Λεμούσια».

Ο πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Γ. Αποστολάκης, σύμφωνα με την ιστοσελίδα voria.gr, είπε μέσα στην αίθουσα: «Όλα δείχνουν ότι η κομπίνα στήθηκε από τον πρώην δήμαρχο, τον Μ. Λεμούσια και του Π. Σαξώνη» ενώ η απόφαση για τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι «γνώριζε τα πάντα και η σιωπηρή του στάση στο παρασκήνιο άφηνε να εκτελούνται οι συγκεκριμένες πράξεις». Τονίστηκε, επίσης, από την έδρα ότι προσδοκούσε να λαμβάνει κι ο ίδιος χρήματα.

Ο Βασίλης Παγεωργόπουλος δεν είναι ένα τυχαίο πολιτικό πρόσωπο. Πρόκειται για ένα στέλεχος της ΝΔ με μακρά διαδρομή στο πολιτικό στίβο της συμπρωτεύουσας. Μαζί με τον έκπτωτο Περιφερειάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη αποτελούσαν το ισχυρό πολιτικό δίδυμο της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη. Κατά καιρούς απολάμβανε τη στήριξη υψηλόβαθμών στελεχών της ΝΔ και όχι μόνο. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εκθείαζε την εντιμότητα του πρώην δημάρχου της Θεσσαλονίκης, παρέχοντας κάλυψη στον κ. Παπαγεωργόπουλο. Παρά το γεγονός ότι εναντίον του υπήρχαν συγκεκριμένες κατηγορίες για το θέμα της υπεξαίρεσης.

Δείτε βίντεο με τον Αντώνη Σαμαρά να εκθειάζει την εντιμότητα του κ. Παπαγεωργόπουλου.


Teenage Riots in Sweden


Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Viva Italia!


αναδημοσίευση από pitsirikos.net

Της πουτάνας έγινε στην Ιταλία, αφού ο σοφός ιταλικός λαός ψήφισε έτσι ώστε να μην μπορεί να κυβερνήσει κανείς και να υπάρχει γλυκιά αναρχία. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε τον πούλο, αφού ο Μάριο Μόντι –που η ίδια έπεισε να κατέβει στις εκλογές- τον ήπιε κανονικά και πάει για απόσυρση. 



Ο Μπερλουσκόνι δεν αρέσει στην Άνγκελα Μέρκελ και αυτός ήταν ένας καλός λόγος για να τον ψηφίσουν πολλοί Ιταλοί, αφού μπορεί ο Μπερλουσκόνι να είναι σιχαμερός αλλά η Άνγκελα Μέρκελ είναι εντελώς για τον πούτσο, οπότε το μόνο που κατάφερε είναι να αναστήσει τον Μπερλουσκόνι.

Οι αγορές, η γερμανική κυβέρνηση και άλλοι Ευρωπαίοι σαχλαμάρες ήθελαν μια κυβέρνηση συνασπισμού του Μπερσάνι με τον Μόντι αλλά ο Μπερσάνι δεν τραβάει, μια και όλοι έχουν πάρει χαμπάρι πως αυτοί οι σοσιαλδημοκράτες του κώλου είναι ό,τι πιο ξεπουλημένο και αηδιαστικό υπάρχει και πρέπει να τους καθαρίσουμε όλους για να ξεβρομίσει επιτέλους ο πλανήτης.

Θριαμβευτής των ιταλικών εκλογών είναι ο Μπέπε Γκρίλο που κατέβηκε στις εκλογές με αίτημα την έξοδο από το ευρώ, γιατί οι Ιταλοί δεν είναι ραγιάδες σαν τους Έλληνες να νομίζουν πως το ευρώ είναι δημοκρατία και πολιτισμός, και να κάνουν σαν σκλαβάκια ό,τι τους λέει ο κάθε Σόιμπλε.

Τα ξένα ΜΜΕ δεν ξέρουν πού να κατατάξουν τον Μπέπε Γκρίλο γιατί δεν είναι ξεπουλημένος –ακόμα- σαν τους υπόλοιπους και αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί όλοι θέλουν να σου φορέσουν μια ταμπέλα και να ξέρουν πόσα θέλεις για να σε αγοράσουν.

Τα ελληνικά ΜΜΕ περιγράφουν τον Μπέπε Γκρίλο σαν κάποιον που είναι μεταξύ του Λάκη Λαζόπουλου και του Τζίμη Πανούση –λες και είναι κακό ή πάρα πολύ εύκολο να είσαι ο Λαζόπουλος ή ο Πανούσης, ενώ είναι καλό να είσαι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης- αλλά ξεχνούν πως οι Ιταλοί ψήφισαν για διαμαρτυρία έναν κωμικό, ενώ οι Ελληναράδες ψήφισαν για διαμαρτυρία τη Χρυσή Αυγή που είναι, βέβαια, πολύ πιο αστεία από τον Μπέπε Γκρίλο αλλά είναι και ό,τι πιο συστημικό υπάρχει στη χώρα αυτή τη στιγμή.

Εν τω μεταξύ, πολλοί Έλληνες κάνουν κριτική στους Ιταλούς για τον τρόπο που ψήφισαν, ξεχνώντας πως οι Έλληνες έκαναν ξανά κυβέρνηση τα δυο κόμματα που χρεοκόπησαν την Ελλάδα, οπότε δεν τους παίρνει να λένε τίποτα για τους άλλους λαούς και καλά θα κάνουν να βγάλουν τον σκασμό και να τρώνε ήσυχα τα πίτουρά τους. Κότες!

(Αν ψήφιζα στην Ιταλία, μάλλον θα ψήφιζα τον Μπέπε Γκρίλο –που είναι και συνάδελφος μπλόγκερ- αλλά μπορεί να ψήφιζα και τον Μπερλουσκόνι. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Μπερλουσκόνι πως θα τα κάνει μπουρδέλο όλα.)

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Γιατί δεν κάνουμε κάτι;


Του Κώστα Βαξεβάνη

Με μια απλή εμπειρική λογική, ο βαθμός της καταπίεσης ή της εξαθλίωσης του κόσμου γεννά αυτόματα την αντίδραση. Οι άνθρωποι δηλαδή αντιδρούν όταν σπρώχνονται στο περιθώριο, όταν τους αφαιρούνται επιλογές, όταν αγγίζουν τα όριά τους. Είναι μάλλον εμφανές πια πως στην κοινωνία δεν λειτουργεί αυτή η γραμμική σχέση, ο αυτοματισμός.

Η καταπίεση δεν δημιουργεί απαραίτητα επαναστάτες. Ή τουλάχιστον δεν τους δημιουργεί την ώρα που περιμένει κάποιος πως θα εμφανιστούν. Μπορεί κάλλιστα να φτιάχνει δούλους και υποτακτικούς. Στην Ελλάδα της κρίσης ο Σαμαράς συνεχίζει να κυβερνά με μέτρα που απομακρύνουν κάθε ανάπτυξη, με τον Βενιζέλο να του υπαγορεύει πολιτικές και τον Κουβέλη να του χαϊδεύει με κατανόηση το χέρι.

Τι είναι αυτό που κάνει τους πολίτες αυτής της χώρας να ανέχονται την κοροϊδία ή, ακόμα περισσότερο, να θέλουν να πιστεύουν πως όσοι κατέστρεψαν τη χώρα μπορεί ίσως την τελευταία στιγμή να την σώσουν; Ποιοι είναι αυτοί τέλος πάντων που δεν τρομάζουν ακόμη βλέποντας τον Μάκη Γιακουμάτο και τη Θεοδώρα Τζάγκρη στα τηλεπαράθυρα να διαμορφώνουν πολιτική, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιούνται μήπως οι επόμενοι που θα έρθουν δεν μπορούν να κυβερνήσουν;

Πριν από μερικές ημέρες στη Βαρκελώνη Ισπανοί συνάδελφοι με ρωτούσαν με ειλικρινή απορία γιατί οι Έλληνες δεν ξεσηκώνονται με όλα αυτά που γίνονται σε βάρος τους. Γιατί δεν τελειώνουν με αυτό στο σύστημα της διαφθοράς που εισπράττει πλούτο παράγοντας μόνο ψέματα. Η ίδια απορία δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία, την Πορτογαλία, όλο τον ευρωπαϊκό νότο.

Συνδεδεμένος με μια Ευρωπαϊκή Ένωση που υλοποιεί αποφάσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας κυρίως, κυβερνιέται από δυνάμεις που είναι συνδεδεμένες με τη διαφθορά και τώρα πια με την υποτέλεια που εξασφαλίζει την πολιτική επιβίωση των διεφθαρμένων.

Απέναντι σε όλο αυτό το σύστημα, οι πολίτες αδυνατούν να καταλάβουν τη διαφορά της πολιτικής από τη διεφθαρμένη της έκφραση, την οποία έχουν συνηθίσει. Το χειρότερο είναι πως αυτοί οι πολίτες επί δεκαετίες έχουν εκ-παιδευτεί ως πελάτες, συναλλασσόμενοι, καταναλωτές. Έχουν ξεχάσει κάθε κοινωνικότητα, την έχουν αντικαταστήσει με τη συνεύρεση και σίγουρα όχι με τον προβληματισμό.

Στην Ελλάδα που ενοχοποιούσε την αμφισβήτηση και κλωνοποιούσε συστηματικά την ομοιογένεια του στιλ, οι άνθρωποι είναι εκπαιδευμένοι να αναζητούν την προσωπική λύση. Τις περισσότερες φορές αυτή είναι ταυτισμένη με το βόλεμα και την εξαίρεση. Η συλλογικότητα ήταν ένα άκοπο μόρφωμα που χόρευε στα κλαμπ με τις χορηγίες των τραπεζών και θεωρούσε εθνική υπόσταση τα έργα των κρατικοδίαιτων εργολάβων. Αυτός ο κόσμος είναι δύσκολο σήμερα και να καταλάβει και να δράσει
Πρέπει να επαναπρογραμματιστεί η συλλογική συνείδηση, να επαναδιατυπωθούν οι αξίες, να ανακαλυφθεί ξανά η πολιτική και η σημασία της.

Οι άνθρωποι είναι πολιτικά όντα, εξαρτώνται από την πολιτική και την δημιουργούν, ακόμη και όταν επιλέγουν να πάνε για μπάνια την ώρα που ανοίγουν οι κάλπες. Δεν υπάρχει όμως άλλη λύση απ” το να δράσουν. Ακόμη και στην πιο έντονη αγωνία του, ο κόσμος ρωτάει «τι θα γίνει τώρα», εννοώντας ποιος θα το κάνει. Ποιος θα το ετοιμάσει και θα το προσφέρει με όλες τις εγγυήσεις καλής και συμφέρουσας λειτουργίας.

«Κανένας» είναι η απάντηση. Μπορεί να συμβεί αν αποφασίσουμε πως τίποτα δεν προκύπτει χωρίς τη συμμετοχή μας. Ανακαλύπτοντας ίσως ξανά την αξιοπρέπεια ως στοιχείο προσωπικής λειτουργίας αλλά και κρίσης της πολιτικής και των πολιτικών.

Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω πως αυτοί που μπορούν να το κάνουν είναι τα πραγματικά θύματα της σημερινής κατάστασης. Όσοι δεν μπορούν να απαντήσουν πώς θα είναι το αύριο, γιατί δεν το σκέφτονται με τους όρους του χθες. Οι νέοι.

Η σιωπή δεν είναι χρυσός


Καθώς ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι με τη θεματική «Χρυσός στα χρόνια της κρίσης» έχοντας δουλέψει μαζί με τους συνεργάτες μου στην Κολομβία (1), τη Ρουμανία (2) και την Ελλάδα (3), οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Θα συγκρίνω την ελληνική περίπτωση με αυτή της Ρουμανίας (γιατί αν αρχίσω από την Κολομβία πολλοί θα πουν ότι συγκρίνω την Ελλάδα με μια λατινοαμερικανική χώρα και «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς, εδώ είναι Ευρώπη» και άλλα τέτοια, κατά τη γνώμη μου ευτράπελα).

Πριν απ” αυτό όμως ας θυμηθούμε τι προβλέπουν τα δύο μεταλλευτικά σχέδια:

ΕΛΛΑΔΑ

Το ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική, πλούσιας σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold.

Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το κοίτασμα χαλκού – χρυσού στις Σκουριές, που σήμερα εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια, δύο προϋπάρχοντα ορυχεία μαζί με τις εγκαταστάσεις τους, 310 σπίτια στο Στρατώνι, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και επέκτασης της εξορυκτικής δραστηριότητας με το άνοιγμα και άλλων μεταλλείων.

Το αντάλλαγμα που πλήρωσε η εταιρεία στο ελληνικό κράτος το 2003 για να αποκτήσει τα παραπάνω ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που έχει χαρακτηριστεί από κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και από κατοίκους της περιοχής «ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της χώρας».

Οσοι αντιδρούν στο μεταλλευτικό σχέδιο, υποστηρίζουν ότι η επένδυση θα προκαλέσει ανεπίστρεπτη καταστροφή στο περιβάλλον, με τα οφέλη να είναι λιγότερα από τις απώλειες.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Στη Ρόσια Μοντάνα της Ρουμανίας μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, και το ρουμανικό κράτος θέλουν από το 1997 να εξορύξουν το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού στο υπέδαφος της Ευρώπης.

Για να το κάνουν αυτό θα ανατινάξουν όλα τα βουνά της περιοχής δημιουργώντας τέσσερα ορυχεία ανοιχτής εξόρυξης και μια μεγάλη δεξαμενή εναπόθεσης αποβλήτων, που θα περιέχει κυάνιο και άλλες τοξικές ουσίες.

Οι κάτοικοι που αντιδρούν λένε ότι αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον καθώς και στην ιστορική κληρονομιά της Ρόσια Μοντάνα, αφού εκεί βρίσκονται οι πιο καλά διατηρημένες ρωμαϊκές στοές παγκοσμίως.

Οι ιστορικοί λένε πως η ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οφείλεται ώς ένα βαθμό στο χρυσάφι της Ρόσια Μοντάνα και οι τεχνίτες της εποχής είχαν αναπτύξει ένα δίκτυο υπόγειων στοών για την εξόρυξη, τόσο αριστοτεχνικό, που πολλοί το παρομοιάζουν με υπόγεια Ακρόπολη.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

1. Και οι δύο χώρες πλήττονται βάναυσα από την οικονομική κρίση.

2. Και οι δύο χώρες θέλουν να εξορύξουν το χρυσάφι τώρα που οι τιμές του πολύτιμου μετάλλου βρίσκονται στα ύψη.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

«Λιστο… συμμορίτες» της ΝΔ!


Απολαυστικό και άκρως διασκεδαστικό θα ήταν το πολιτικό σκηνικό αν δεν ήταν τραγικό το οικονομικό και κοινωνικό φόντο της Ελλάδας και του λαού της που εξοντώνονται κάτω από τον ζυγό του Μνημονίου.

του Γιώργου Δελαστίκ


Η διαρκώς εντεινόμενη απαξίωση των κομμάτων που συναπαρτίζουν την κυβέρνηση καθόλου βέβαια δεν εμποδίζουν τον Σαμαρά και το υπηρετικό προσωπικό του, τον εγωμανή Βενιζέλο και τον κατάπτυστο Κουβέλη, να εντείνουν τις αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τις πολιτικές επιστρατεύσεις απεργών, τους ξυλοδαρμούς κρατουμένων κ.λπ. που παραβιάζουν ακόμη και το αστικό Σύνταγμα, το οποίο φυσικά έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια. ...

Δεν μπορεί όμως κανείς να μην σκάσει στα γέλια βλέποντας τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής να …αρνούνται να πάρουν στα χέρια τους το «στικάκι» με τα ονόματα και τις καταθέσεις στην τράπεζα HSBC που συμπεριλαμβάνονται στη διαβόητη πλέον λίστα Λαγκάρντ! 

Αυτοί προφανώς ξέρουν πόσα λαμόγια των κομμάτων τους κρύβονται πίσω από αχυρανθρώπους – βιτρίνες και τρέμουν στην ιδέα ότι όταν θα δημοσιευθούν τα στοιχεία αυτά, οι ίδιοι οι βουλευτές της προκαταρκτικής επιτροπής θα συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των υπόπτων για τη διαρροή, με αποτέλεσμα να θέλουν να τους κατασπαράξουν οι ηγέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και το άμεσο περιβάλλον τους. Είναι απίστευτη η αυτογελοιοποίηση του συστήματος αν το συνειδητοποιήσει κανείς: 

Οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που θα ερευνήσουν το σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, αρνούνται να μάθουν …ποια ονόματα συμπεριλαμβάνει η λίστα που υποτίθεται ότι ερευνούν! Μιλάμε για έσχατο σκαλοπάτι των υπονόμων της πολιτικής αλητείας! Χάρη στην επιμονή της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωής Κωνσταντοπούλου, αποκαλύφθηκαν τα αίτια της προκλητικής στάσης του δεξιού προέδρου της επιτροπής Χρήστου Μαρκογιαννάκη. ... 

Αυτός ο «αδάμας» της πολιτικής ζωής, «μεταμεληθέν» πρωτοπαλίκαρο της Ντόρας, είναι στην επαγγελματική του δραστηριότητα συνήγορος υπεράσπισης κατηγορουμένου που είναι ύποπτος συμμετοχής σε κύκλωμα, δύο μέλη του οποίου υπάρχουν στη λίστα Λαγκάρντ! Ακόμη χειρότερα, στη λίστα εμφανίζεται με κολοσσιαίο ποσό καταθέσεων ο Σταύρος Παπασταύρου, συνεργάτης απευθείας του …πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά!!! 

Να γιατί ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, λοιπόν, ο οποίος την είχε κοπανήσει από την αίθουσα της επιτροπής για να απαξιώσει τις εργασίες της κατά τη διάρκεια της υποβολής ερωτήσεων στους μάρτυρες από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, επέστρεψε πανικόβλητος στην αίθουσα ειδοποιημένος από αλλόφρονες βουλευτές της ΝΔ ότι η υπόθεση έφθασε στους στενούς συνεργάτες του Σαμαρά και διέκοψε (!) άρον άρον τη συνεδρίαση της επιτροπής για να μην αποκαλυφθούν και άλλες βρωμιές των ανθρώπων της ΝΔ

 Την ώρα που η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη «αποθέωνε» μέσω αυτών των διαδικασιών την κοινοβουλευτική δημοκρατία των σκανδάλων και της συγκάλυψης των ενόχων, ο πρoαλειφόμενος για πρωθυπουργός μετά τον Σαμαρά, υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, έκανε νέα επίδειξη ισχύος. 

Οι αστυνομικοί έλιωσαν στο ξύλο τους τέσσερις νεαρούς που κατηγορούν ως μέλη της οργάνωσης Πυρήνες της Φωτιάς παρόλο που η οργάνωση το αρνείται, παραχάραξαν τις φωτογραφίες τους και επιχείρησαν έτσι να τρομοκρατήσουν όλους τους Έλληνες. «Να τι παθαίνει από εδώ και πέρα όποιος αντιστέκεται με “τσαμπουκά” στην κυβέρνηση!» είναι το μήνυμα που θέλησε να στείλει. 

Παράλληλα, άρχισε πάλι ο Σαμαράς το παραμύθι με τον ανασχηματισμό για να περισπάσει την προσοχή του αφελούς κοσμάκη με τη βοήθεια των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης. Απο τη μια αδημονούν οι νεοδημοκράτες που ελπίζουν να γίνουν υπουργοί, γιατί καθόλου δεν είναι σίγουροι ότι η ΝΔ θα μακροημερεύσει στην εξουσία. 

Από την άλλη τα …«πολιτικά ρετάλια» που έχουν μείνει στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου τον πιέζουν να βάλει στην κυβέρνηση στελέχη για να διασωθούν οι ίδιοι προσωπικά, μεταπηδώντας σε ενδεχόμενο νέο κόμμα της Δεξιάς από καλύτερες θέσεις. Αφόρητες είναι οι πιέσεις που δέχεται και ο θλιβερός Φώτης Κουβέλης από τα πολιτικά λαμόγια της ΔΗΜΑΡ που θέλουν κι αυτά να προσκολληθούν στο νέο κόμμα της Δεξιάς ως «προσωπικότητες».

 Ιδίως τα πιο εκτεθειμένα δεξιά στελέχη (Λυκούδης, Μαργαρίτης, Μπίστης και όλο το κακό συναπάντημα) που αποκλείεται να τα δεχθεί ως συνεργάτες ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλουν να ενισχύσουν την προσωπική τους πολιτική θέση για να παραμείνουν όπως όπως στο πολιτική σκηνικό – ή τουλάχιστον να προλάβουν να «φτιαχτούν» για τα γεράματά τους! 

Μέσα σε όλο αυτό το πολιτικό αλαλούμ, επανεμφανίστηκαν και οι καραμανλικοί πρώην υπουργοί της ΝΔ, αλλά ακόμη και οι «κηπουροί» του Γιωργάκη Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ, όπως και κάποια απολειφάδια των «εκσυγχρονιστών» του Σημίτη, οι οποίοι φοβούνταν πρωτίστως μη γίνει καμιά στραβή και καταλήξουν στη φυλακή για λεφτά που φημολογείται ότι έχουν φάει…  

Η τραγωδία έγκειται στο ότι αυτός ο αλληλοσπαρασσόμενος θίασος πολιτικών απατεώνων που υπηρετούν το σύστημα βυθίζει σχεδόν ανεμπόδιστα εκατομμύρια Έλληνες εργαζόμενους όλο και πιο βαθιά στη δυστυχία, χωρίς ο λαός να έχει ξεσηκωθεί μέχρι στιγμής για να εξαφανίσει όλα αυτά τα πολιτικά καθάρματα.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Grândola, Vila Morena

από pitsirikos.net

Η ομιλία του Πορτογάλου πρωθυπουργού Πέδρο Πάσος Κοέλιο στη Βουλή της Πορτογαλίας διακόπτεται από Πορτογάλους μαθητές που τραγουδούν από τα θεωρεία το «Grândola, Vila Morena», ένα τραγούδι που είχε απαγορευτεί, ως κομουνιστικό, από τη φασιστική δικτατορία, και αργότερα συνδέθηκε με την Επανάσταση των Γαρυφάλλων.

Grândola, swarthy town
Land of fraternity
It is the people who lead
Inside of you, oh city


Inside of you, oh city
It is the people who lead
Land of fraternity
Grândola, swarthy town

On each corner, a friend
In each face, equality
Grândola, swarthy town
Land of fraternity

Land of fraternity
Grândola, swarthy town
In each face, equality
It is the people who lead

In the shadow of a holm oak
Which no longer knew its age
I swore to have your will
as my companion, Grândola

I swore to have your will
as my companion, Grândola.
In the shadow of a holm oak
Which no longer knew its age

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Ανέκδοτα 3


Αστυνομικός πλησιάζει μεθυσμένο οδηγό:
Αστυνομικός: Καλησπέρα. έχετε πιει?
Οδηγός: Όχι! Σε σας παραγγέλνουμε?



-Σε ένα χωρισμό φταίνε πάντα και οι δύο.
Και αυτή και η μάνα της.



-Άμα τσακωθείς μαζί της, πήγαινε και σφίξε όλα τα καπάκια από τα βάζα για να μπορείς μετά να πεις:
"α, τώρα με χρειάζεσαι εεεε;".



-Όταν μου λένε πως κάποιος είναι μισός Έλληνας μισός Σουηδός, φαντάζομαι έναν να σταματάει για να περάσει πεζός ενώταυτόχρονα τον μουντζώνει.

Strain Hunters Morocco Expedition (ντε λα μαγκε ντε βοτανικ )


Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Οι "τρομοκράτες" και τα ασύστολα ψεύδη του Δένδια!


Αστυνομικό ρεπορτάζ


Νεκρός βρέθηκε σύμφωνα με πληροφορίες, 50χρονος άντρας στον καναπέ του σπιτιού του στην Καισαριανή, στις οχτώ και μισή χθες το βράδυ, κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής αιτίες.

Ο άτυχος άντρας κρατούσε στα χέρια του την εφημερίδα Καθημερινή, ενώ είχε ανοιχτή την τηλεόραση στο κανάλι Μέγκα. Υπενθυμίζουμε, ο 50χρονος βρέθηκε νεκρός στις 8.30 το βράδυ, την ώρα δηλαδή που προβάλλεται το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του συγκεκριμένου καναλιού.

Στο χώρο βρέθηκε επίσης ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, τύπου i-pad, ανοιχτός στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας και συγκεκριμένα στον σύνδεσμο με τις φωτογραφίες των συλληφθέντων για τις ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, δίπλα στον 50χρονο βρέθηκε ένα σπασμένο τηλεκοντρόλ και ένα μπουκάλι μπύρας. Οι άντρες της ΕΛ.ΑΣ. εξέτασαν το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας ή κατάληψης του χώρου από αναρχικούς, όμως δεν πρόεκυψε κάποιο άλλο στοιχειό προς αυτή την κατεύθυνση. Παρόλα αυτά έγιναν τρεις προληπτικές προσαγωγές υπόπτων. Κι έτσι αυτή την ώρα κρατούνται στον 7ο όροφο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης, η σύζυγος του άτυχου άντρα, ο 6χρονος γιος του και η νεογέννητη κόρη του.

Το πόρισμα του ιατροδικαστή θα εκδοθεί αύριο, όμως αποκλειστικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ίδιος έδωσε τέλος στη ζωή του μ’ αυτή την αποτρόπαια μέθοδο, πνιγμένος από χρέη. Κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι, απλά, ο άτυχος άντρας πέθανε από υπερβολική δόση δημοκρατίας.

Αποστόλης Μπ.

ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ φοιτητές


Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Για τους Πυρήνες


από pitsirikos.net

Αγαπητέ Πιτσιρίκο, είδα χτες κάποιους άλλους πιτσιρίκους να έχουν συλληφθεί στους Πυρήνες της Φωτιάς. Ένας εξ’ αυτών ήταν φίλος του Γρηγορόπουλου και παρών στη δολοφονία του. Με μπλαβιασμένα μάτια και έχοντας αρχίδια, να βρίζουν τα άλλα αρχίδια.
Αναρωτιέμαι, πως να ένιωσε το παιδί μπροστά στη δολοφονία του φίλου του από τον Κορκονέα; Υποθέτω αδυναμία. Υποθέτω ότι θα κατηγορούσε τον εαυτό του μετά που δεν έκανε τίποτα τότε. Υποθέτω πάντα, δεν ξέρω… πείτε μου όμως, πώς να βγει ένα παιδί χωρίς μίσος στην εξουσία (κάθε μορφής) μετά από τέτοιο βίωμα; Τι ψυχικά τραύματα κουβαλάει;
Είμαι σίγουρη εάν ψάξει κανείς το παρελθόν των νέων που συνελήφθησαν θα βρει τουλάχιστον από μία τραγωδία που να αφορά την κρίση. Κάποιον άνεργο, κάποιον γονέα που να υπέστη ταπείνωση από αφεντικά. Τα ξέρεις, τα βλέπεις γύρω σου, δεν είναι ανάγκη να στα πω εγώ.
Ζούμε τα τελευταία χρόνια τον παραλογισμό σε όλο του το μεγαλείο. Ενεχυροδανειστήρια έχουν ξεφυτρώσει παντού, νεοάστεγοι, ηλικιωμένοι ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια, παιδιά λιποθυμούν σε σχολεία, μωρά υιοθετούνται λόγω οικονομικής δυσπραγίας, και μία νέα γενιά άνεργη, μία νέα γενιά σε αχρηστία. Σαν να σου λέει το σύστημα «εσείς περισσεύετε, ψοφήστε».
Κι απ’ την άλλη πλευρά η άλλη Ελλάδα. Η ΝεοΕλλάδα:
Η κάθε λογής κότα πηγαίνει στα μπουζούκια, βάφει τα νύχια της και νοιάζεται μόνο να βρει τον επόμενο γκόμενο για να διαιωνίσει το ηλίθιο είδος της.
Ο νεοέλληνας που το παίζει και πολύ έλληνας, αλλά μόνο όπου τον παίρνει: στην προλαλήσασα χαζογκόμενα, στους μετανάστες, στο γήπεδο.
Τον φαντάζομαι να κάνει μόκο μπροστά στο αφεντικό που μόλις του έκανε μείωση και να κατηγορεί τον υπάλληλο του μετρό που απεργεί γιατί: «Γιατί να μη φάει κι εκείνος το αγγούρι όπως κι εγώ; Εγώ Μαλάκας είμαι;» Ναι. Μαλάκας είσαι. Και βαρέθηκα να ακούω όλο «Εγώ». ΕΣΥ. Ούγκανε!
Είμαι επίσης σίγουρη ότι τα παιδιά αυτά είναι υψηλής μόρφωσης. Γιατί για να επιτίθεσαι στο σύστημα (ακόμη και με λάθος τρόπους), προϋποθέτει να έχεις διαβάσει πέντε αράδες.
Είμαι σίγουρη ότι αυτά τα παιδιά ήταν ευαίσθητα. Και τους γάμησε το σύστημα την ευαισθησία τους, με την αναισθησία του.
Ο τηλεαστέρας με μπουκωμένο στόμα το παίζει μάγκας και βάζει τσουλιά να του χορεύουν στο τραπέζι (που τα βρήκε τα 5,5;).
Ο ανώτατος αξιωματούχος, που μας κάνει υποδείξεις για κακοδιαχείριση, βιάζει και τη βγάζει λάδι.
Ο υπουργός δεν πήρε μέτρα πυρόσβεσης και κάηκε η μισή Ελλάδα (κοιμάται ήσυχος), ο γλοιώδης χοντρός πηδάει τη συμβασιούχο για μια θέση στο δημόσιο, ο άλλος παίρνει υποβρύχια και γέρνουν, αποκαλύπτεται ιατρικό απόρρητο ιερόδουλων με AIDS (χωρίς λέξη για προαγωγούς), για να μη πιάσω την Χαλκιδική, τον ΟΠΑΠ, τα καρτέλ, την Κούνεβα, δε θα έχει σταματημό η λίστα…
Και από την άλλη ο απολυμένος μένει χωρίς σπίτι ή ρεύμα. Ο νέος μένει με τους γονείς στα 30. Τις προάλλες είδα στον ΟΑΕΔ καρκινοπαθή να ζητάει χαρτιά απόδειξης ανεργίας διότι δεν ήταν ασφαλισμένη, και δεν μπορούσε να νοσηλευτεί. Κάποιος από τους πρωτεργάτες αυτής της δυστυχίας κάνει διαλέξεις στο Χάρβαρντ. Και θεωρούνται αυτά φυσιολογικά.
Δε θεωρώ τυχαίο που στην τηλεόραση δεν έδειξε το «Ζήτω η αναρχία κουφάλες», ενόσω τα παιδιά είχαν μπλαβιασμένα μάτια από το σάπισμα στο ξύλο. Αυτό έδειχνε αξιοπρέπεια κι ακεραιότητα. Κι έχουν γίνει τόσο σπάνια στις μέρες μας που εμπνέουν. Και το φοβούνται αυτό.
ΥΓ: Σκατά στον Κούγια (δικηγόρο του δολοφόνου Κορκονέα), που έστειλε επιστολή στο φίλο του (δολοφονημένου) Αλέξανδρου, Νικόλαο Ρωμανό, ψάχνοντας πελάτες. Η σαπίλα σε όλο της το μεγαλείο.
Φιλικά,
Κωνσταντίνα
(Αγαπητή φίλη, λαμβάνουμε αυτό που ζητήσαμε και αυτό που αξίζουμε. Όταν το σύστημα σου λέει «περισσεύετε», αντιδράς και εξεγείρεσαι. Αν δεν αντιδράσεις, όντως περισσεύεις. Και καταλήγεις να μισείς τα παιδιά που έχουν τα κότσια να αντιδρούν. Γιατί σου θυμίζουν πόσο σιχαμένος και τιποτένιος είσαι.)

Kωστής Νικηφοράκης


Η αλληλεγγύη ως στάση ζωής
Του Back Door Man
Σαν σήμερα πριν από 4 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ένας άνθρωπος με το άλφα κεφαλαίο, ο γιατρός Κωστής Νικηφοράκης.  Ένας άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει την ιδεολογία του σε πράξη έμπρακτής συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους αδύνατους και καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Εξ’ άλλου, “Η αλληλεγγύη.….πρώτο βήμα αντίστασης” έγραφαν τα ημερολόγια της«Κοινωνικής Παρέμβασης–Συσσίτια Σπλάντζιας», ψυχή των οποίων υπήρξε ο Κωστής. Όπως υπήρξε και πρωτεργάτης του χανιώτικου κινήματος αλληλεγγύης στους μετανάστες, κίνημα το όποιο έχει μπει στη μύτη των εξουσιαστών και των τσιρακιών τους μετά τα πρόσφατα γεγονότα με τους απεργούς πείνας.
Ο Κωστής Νικηφοράκης γεννήθηκε σ’ ένα χωριό των Χανίων το 1950. Φεύγει για την Ιταλία το 1968, για να σπουδάσει γιατρός. Αρχικά μέλος του ΠΑΚ, στη συνέχεια στην ΠΠΣΠ συμμετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό κίνημα και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών «Νίκος Μπελογιάννης» στη Σιένα. Αποτέλεσμα ήταν να του αφαιρεθεί το διαβατήριο και να απαγορευτεί η είσοδός του στην Ελλάδα. Επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1985 διορίζεται στο νεοσύστατο ΕΣΥ και είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία των Νοσοκομειακών Γιατρών). Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος Χανίων 1994-1998 και νομαρχιακός σύμβουλος από το 1998  έως τον θάνατο του.
Η στράτευση του στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δεν στάθηκαν εμπόδιο για την αποδοχή του και από ευρύτερα συντηρητικά στρώματα της τοπικής κοινωνίας καθώς αφιέρωσε τη ζωή του σε πρωτοβουλίες και τρόπους συλλογικής δράσης για την άμεση αντιμετώπισή κοινωνικών προβλημάτων (δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ο πρώτος σε σταυρούς νομαρχιακός σύμβουλος απ’ όλους τους συνδυασμούς). Από το 1986 πρωτοστατεί στους αγώνες για το κλείσιμο της χωματερής του Κουρουπητού και οργανώνει τις επιτροπές κατοίκων για την προστασία του περιβάλλοντος στο Ακρωτήρι. Στα τέλη του 1988, συμμετέχει ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων σε αποστολή αλληλεγγύης στη δίκη πολιτικών κρατουμένων της αριστερής οργάνωσης Dev-Yol στην Τουρκία. Η ανάρτηση πανό συμπαράστασης στην αίθουσα κατά την διάρκεια της δίκης, έχει ως αποτέλεσμα τέσσερις  από την αποστολή (Κ. Νικηφοράκης, Ν. Γιαννόπουλος, Ν. Μπελαβίλας και Γ. Κουβίδης) να συλληφθούν να παραπεμφθούν  σε δίκη με σοβαρές κατηγορίες. Για την αθώωση και την επιστροφή των τεσσάρων στην Ελλάδα συγκροτείται ένα διεθνές κίνημα συμπαράστασης  που επιτυγχάνει στο τέλος την απελευθέρωσή τους. Για τον «δίκαιο πόθο των ανθρώπων για μια κοινωνία χωρίς φυλακές», μιλούσε σε μήνυμά του από την Άγκυρα ο Κωστής Νικηφοράκης, ενώ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με την επιστροφή του στα Χανιά δήλωνε: «Οι μέρες αυτές ανέδειξαν ότι εκτός από το Νταβός των κυβερνήσεων υπάρχει και το Νταβός της αλληλεγγύης, της διεθνιστικής υποστήριξης και των κινημάτων»

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ


από http://www.exandasdocumentaries.com/index.php

Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%.  Ωστόσο για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. σε  χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Χειρισμοί  που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. Πλέον ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς. Πώς τα κατάφεραν οι απόγονοι των Βίκινγκς;

Για να δείτε το ντοκυμαντέρ πατήστε εδώ.

Λαθρεμπόριο πετρελαίου: Θα σπάσει ο νόμος της σιωπής;


«Αφήστε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν»

από pitsirikos.net

Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί με επιτυχία την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει στην DW o πρόεδρος Ολ. Γκρίμσον.

Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον: «Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία.