Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012
Βουλευτής της Χρυσής Αυγής καταψήφισε κατά λάθος πρόταση για τη «λίστα Λαγκάρντ»
Την Τετάρτη ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής στην Επιτροπή
Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, Μιχάλης Αρβανίτης καταψήφισε την πρόταση του
ΣΥΡΙΖΑ για συνέχιση των ερευνών προς διερεύνηση της υπόθεσης της Λίστας
Λαγκάρντ με αποτέλεσμα με ψήφους 7-6 η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής να μη
συνεχίσει την έρευνα Συγκεκριμένα, κατά της συνέχισης των ερευνών ψήφισαν
οι Αναστάσιος Νεράτζης, Βύρων Πολύδωρας, Προκόπης Παυλόπουλος και Γιώργος
Βλάχος από την ΝΔ, ο Απόστολος Κακλαμάνης του ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Τσούκαλης της
ΔΗΜΑΡ και ο κ. Γιώργος Αρβανίτης της Χρυσής Αυγής. Υπερ της συνέχισης ερευνών
ψήφισαν οι Ζωή Κωνσταντοπούλου , Παναγιώτης Λαφαζάνης, Θεόδωρος
Δρίτσας του ΣΥΡΙΖΑ, η Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ και ο Γιάννης Δημαράς των
Ανεξάρτητων Ελλήνων. Υπέρ ψήφισε και ο κ. Μανόλης Κεφαλογιάννης (ΝΔ).
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=112966932
Την ίδια μέρα βγάζει ανακοίνωση η χα με την όποια υποστηρίζει ότι ο βουλευτής της καταψήφισε την πρόταση του συριζα εκ παραδρομής και ζητάει να αλλάξει η ψήφος (lol).
http://www.skai.gr/news/politics/article/220006/ek-paradromis-i-psifos-tis-hrusis-augis-kata-tis-diereunisis-listas-lagard/
Υπουργικό συμβούλιο…Κορυδαλλού
Πριν από τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 το Unfollow
πρότεινε το "υπουργικό συμβούλιο" της προηγούμενης κυβέρνησης να
συνεδριάσει στη φυλακή. Δε μας ακούσατε...
Συγκεντρωτικά πρώτης περιφέρειας… Κορυδαλλού
«Αν ζούσαμε στην Ισλανδία θα τους είχαμε καθήσει όλους στο
σκαμνί». Η φράση ακούγεται όλο και συχνότερα κάθε φορά που φτάνει στην Ελλάδα
κάποια πληροφορία από την εξέλιξη της δίκης του πρώην πρωθυπουργού στο
Ρεϊκιβαικ. Και αν ο Γκέιρ Χάαρντε δικάζεται απλώς για αμέλεια στη διαχείριση
της οικονομικής κρίσης, οι κατηγορίες που έχουν ακουστεί στην Ελλάδα ξεκινούν
από «απλή» παραβίαση του Συντάγματος και φτάνουν μέχρι το «κοινοβουλευτικό
πραξικόπημα» την «εσχάτη προδοσία» και την προσπάθεια «φυσικής εξόντωσης» δημοσιογράφων.
Θα μπορούσαν λοιπόν οι βασικοί πρωταγωνιστές του δράματος
αντί να καταλήξουν για μια ακόμη φορά στα έδρανα της βουλής να οδηγηθούν
απευθείας στη φυλακή, όπως εύχεται πλέον η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών;
«Κάποια στιγμή» μας έλεγε ο καθηγητής φιλοσοφίας του Δικαίου του πανεπιστημίου
του Λονδίνου Κ. Δουζίνας, «θα πρέπει μέσα από επιτροπές λογιστικού, πολιτικού
αλλά και νπομικού ελέγχου οι άνθρωποι αυτοί να δώσουν ένα λόγο, πως φτάσαμε εδώ
που φτάσαμε».
Ίσως το πιο απρόσμενο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι
αρκετοί διακεκριμένοι νομικοί και ακαδημαϊκοί με τους οποίους μιλήσαμε θα
προτιμούσαν να αφήσουν στην άκρη το νομικό τους οπλοστάσιο και… να κατέβουν
στους δρόμους. «Σημασία έχει η πολιτική και όχι η ποινική εξαφάνιση του
υφιστάμενου πολιτικού προσωπικού» δηλώνει επίμονα ο συνταγματολόγος Γ.
Κατρούγκαλος ενώ και ο καθηγητής εργατικού δικαίου του ΑΠΘ Άρης Καζάκος τονίζει
ότι πέρα από τις άμεσες νομικές κινήσεις «η υπεράσπιση ατομικών και κοινωνικών
δικαιωμάτων είναι θέμα όλων μας».
Μήπως λοιπόν ολόκληρη η φιλοσοφία αυτού του άρθρου είναι
καταδικασμένη εξ’ αρχής; Μήπως τα νομικά εργαλεία της αστικής μας δημοκρατίας
είναι ένα τσιρότο με το οποίο προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τη γάγκραινα μιας
οικονομικής δικτατορίας;
Ναι και όχι. Αναζητώντας ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες
συγκεκριμένων πολιτικών ξετυλίχθηκε μπροστά μας ένα οργανωμένο σχέδιο του
ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ να ισοπεδώσουν ότι κέρδισε ο ελληνικός λαός σε
εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα από τις αρχές του 19ου αιώνα. Γι’ αυτό το
λόγο το κείμενο εστιάζει στις ευθύνες από την επιβολή του μνημονίου και όχι
στις εκατοντάδες ποινικές ευθύνες που θα μπορούσαν να αποδωθούν για διαφθορά,
μίζες, κτλ. Επίσης ο διαχωρισμός αφορά τους πολιτικούς του μνημονίου και όσους
βρέθηκαν απέναντί τους και όχι συγκεκριμένα κόμματα. Εάν οι κατηγορούμενοι του
άρθρου τυχαίνει να προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, αφού κατέλαβαν υπουργικούς θώκους,
οι ίδιιες κατηγορίες βαρύνουν επίσης τους έταιρους μνημονιακούς πολιτικούς
ηγέτες Σαμαρά και Καρατζαφέρη που στήριξαν αυτή την πολιτική .
Εν τέλει λοιπόν το νομικό μας κατηγορτήριο είναι… πολιτικό.
Το πως θα πρέπει να τιμωρηθούν οι κατηγορούμενοι θα το αποφασίσει προτίστως η
ελληνική κοινωνία. Άλλωστε ποιός θέλει να βάλει τους εκατοντάδες βουλευτές των
κομματων εξουσίας στη φυλακή, όπου θα συνεχίσει να τους τρέφει με λεφτά των
φορολογούμενων για το υπόλοιπο της ζωής τους;
Ας προσέλθουν λοιπόν οι κατηγορούμενοι
Ο Παπακωνσταντίνου δεν θα αυτοκτονήσει για μια διεφθαρμένη χώρα
Του Κώστα Βαξεβάνη
Αν δεν δημοσιεύαμε τη λίστα, δεν θα συνέβαινε τίποτα. Ο
Γιώργος Παπακωνσταντίνου θα ήταν ένας πρόσκοπος της σωτηρίας, που θα γύρναγε
στα ξένα μέσα ενημέρωσης και θα έλεγε πως η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα.
Θα απειλούσε με μηνύσεις τους Financial Times και τον Guardian που φιλοξένησαν
την άποψή μου ότι λειτούργησε με τρόπο συγκαλυπτικό.
Έγινε απλώς το αναμενόμενο. Όσοι χειρίστηκαν τη λίστα, αυτοί
που έπρεπε να την αξιοποιήσουν, εκείνοι που έβρισκαν νομικά κωλύματα, αυτοί που
την είχαν χάσει, αυτοί που τέλος με δίωξαν, κάλυπταν το περιβάλλον και τον
εαυτό τους. Την πολιτική τους οικογένεια αλλά και την φυσική.
Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν δικαιωνόμαστε για τον τρόπο
που λειτουργήσαμε και δημοσιογραφήσαμε, ενάντια σε ένα σύστημα που προσπαθούσε
να καλύψει ως κόρη οφθαλμού τη λίστα. Τη δική τους λίστα. Σημασία έχει πως αυτό
το σύστημα είναι διεφθαρμένο όσο δεν πάει άλλο. Οι κυβερνήσεις του το ίδιο.
Ο Παπακωνσταντίνου ήταν αυτός που πήρε εξοντωτικά μέτρα
ενάντια στη χώρα, για να τη «σώσει» από τη διαφθορά. Και πρέπει τώρα να
υποθέσουμε ή πως ο ίδιος ως διαφθαρμένος έσβησε τα ονόματα της οικογένειάς του
από τη λίστα, ή πως κάποιος άλλος το έκανε για να τον εξυπηρετήσει ή να τον
ενοχοποιήσει.
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012
Πόσο τηλεοπτικό χρόνο αξίζει ένα νεκρό παιδάκι;
Πραγματικά συγκλονιστικές οι εικόνες των γονιών που κλαίνε
για τα αδικοχαμένα παιδιά τους στις ΗΠΑ. Πολύ σωστά τα ελληνικά κανάλια
αφιερώνουν σχεδόν το μισό δελτίο ειδήσεων. Ή μήπως όχι; Μήπως η κάλυψη της
συγκεκριμένης είδησης έχει κάτι βαθιά προσβλητικό για άλλα παιδάκια που
πεθαίνουν σε όλο τον κόσμο;
Τα δεκάδες παιδιά που σκότωσε ο ισραηλινός στρατός στην
πρόσφατη επιδρομή στη Γάζα ήταν μικρότερα σε ηλικία – ανάμεσά τους και βρέφη –
δεν έπαιξαν όμως πρώτο θέμα στα δελτία και κανένας δεν τους αφιέρωσε τόσο
χρόνο.
Εκείνα τα παιδάκια ήταν απλώς αριθμοί. Δεν μάθαμε τα ονόματά
τους. Δεν είδαμε τόσα κοντινά πλάνα των γονιών τους να δίνουν συνεντεύξεις στα
μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα. Φταίει βέβαια και το γεγονός ότι ο ισραηλινός
στρατός ρίχνει αληθινά πυρά εναντίον των δημοσιογράφων ακριβώς για να μην συγκεντρώνουν τέτοιες εικόνες. Είναι όμως μόνο
αυτό;
Εκτροχιάστε τις ιδιωτικοποιήσεις
Το ντοκιμαντέρ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών
κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
Παραγωγή: Infowar Productions
Παραγωγή: Infowar Productions
Δείτε εδώ
Χρυσαετός αρπάζει παιδί σε πάρκο του Καναδά
από http://www.koutipandoras.gr/
Ένα απίστευτο περιστατικό συνέβη σε πάρκο, στο Μόντρεαλ του
Καναδά το οποίο καταγράφηκε από το φακό της κάμερας. Ένας χρυσαετός άρπαξε ένα
μικρό παιδί από τους ώμους και άρχισε να ανεβαίνει, με τον πατέρα να
παρακολουθεί έντρομος.
Τελικά, το πουλί αφήνει το παιδί να πέσει, ενώ βρίσκονταν σε
μικρή απόσταση από το έδαφος.
Η πεσμένη δρυς του Λαυρεντιάδη
Του Κώστα Βαξεβάνη
Η παροιμία είναι γνωστή. Και η πραγματικότητα το ίδιο.
Πέφτει η δρυς και οι ξυλοκόποι χτυπάνε τα τσεκούρια στα πλευρά του δέντρου που
κάποτε θαύμαζαν, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί θεωρούσαν πως δεν θα
ξυλευτεί ποτέ από αυτούς.
Στα πλευρά του κυρίου Λαυρεντιάδη, που μέρες τώρα νοιώθουν
το σκληρό στρώμα της φυλακής, τα χτυπήματα είναι αδυσώπητα. Ό,τι μπορεί να
πάρει ο καθένας. Ξύλα για το προσωπικό του τζάκι, προσανάμματα για το επόμενο
αφεντικό του, έστω και δύο φύλλα να ταΐσει το ζώο μέσα του που μέχρι πριν λίγο
καιρό ήταν ένα συμπαθές pet, ένα οικιακό, στην αυλή Λαυρεντιάδη.
Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης ήταν ένα φαινόμενο. Ο ίδιος ίσως
θέλει να πιστεύει πως ήταν το παιδί της Νίκαιας που κατάφερε να γίνει
μεγιστάνας, ένα θαύμα επιτυχίας και θέλησης στο οποίο ρομαντικά αναμειγνύονται
η αποφασιστικότητα του, το προσωπικό του πρόβλημα υγείας, και η χάρη του Θεού
που φρόντισε πολλές φορές να αντιπροσωπευτεί δια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου
ακόμη και σε φωτογραφίσεις δίπλα του.
Η αλήθεια είναι πως ο Λαυρεντιάδης είναι απλώς ένα φαινόμενο
της ελληνικής οικονομικοπολιτικής πραγματικότητας. Ένας Κοσκωτάς,που δεν έζησε
την αντιπαλότητα των εκδοτικών συγκροτημάτων, καθώς ανατράφηκε ομαλά μαζί τους
αντί να τους ενοχλεί. Ήταν ένας Κοσκωτάς ο οποίος πήρε μια Τράπεζα για να
δανειοδοτεί τις επιχειρήσεις του από τα λεφτά των καταθετών. Αγόραζε
επιχειρήσεις κελύφη, χωρίς επιχειρηματική υπόσταση, σε τιμές πολλαπλάσιες από
τις πραγματικές.
Η διαφορά στις τιμές ήταν εύκολο να καταλάβει κάποιος πού
πήγαιναν. Αυτό το θαύμα «επιχειρηματικότητας» που πήρε βραβεία ως ο καλύτερος
επιχειρηματίας της χρονιάς, δεν ήταν τίποτα άλλο από την αντίληψη για την
σύγχρονη «επιχειρηματικότητα». Κομπραδόρικη, αεριτζίδηκη, προσωπικά αποδοτική.
Δεν την ενδιαφέρει καμιά πραγματική επιχειρηματικότητα. Ο Λαυρεντιάδηςε έριξε
έξω ακόμη και το εργοστάσιο λιπασμάτων που αγόρασε. Είχε πάρει βεβαίως τα
δάνεια.
Αρκετά πιο προσεκτικός απ” τον Κοσκωτά (είχε άλλωστε
σύμβουλό του, πρώην σύμβουλο του Κοσκωτά), αφουγκράστηκε πλήρως τις ανάγκες του
πολιτικού συστήματος και τη διασύνδεσή του με τον τραπεζικό αναπνευστήρα του.
Δεν έκανε μια τράπεζα για να εξυπηρετηθεί μόνο ο ίδιος, αλλά το τραπεζικό
σύστημα. Αγόρασε από την Πειραιώς τις μετοχές της Τράπεζάς του σε τριπλάσια
τιμή και στη συνέχεια δανειοδότησε τρεις offshore εταιρείες χωρίς αντίκρισμα οι
οποίες έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην Πειραιώς. Δεν περιορίστηκε να
πληρώσει μια ομάδα δημοσιογράφων χειροκροτητών, αλλά αγόρασε τον ίδιο τον Τύπο.
Ο Λαυρεντιάδης εξαγόρασε τη σιωπή των media, αγοράζοντας το 10-20% σε πάνω από
20 έντυπα και εφημερίδες. Ξεκινώντας από τον Τράγκα και φτάνοντας έως τον
Αλαφούζο και τον Μπόμπολα.
Φωτογραφήθηκε όσο κανείς με πολιτικούς και είχε το προνόμιο,
λίγο πριν καταρρεύσει να εξυπηρετηθεί από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος αφού
έδωσε παράνομα στην Τράπεζα Λαυρεντιάδη 100 εκατομμύρια, έφτιαξε νόμο για να
εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο για τον εαυτό του.
Ακόμα και τις τελευταίες μέρες της αυτοκρατορίας
Λαυρεντιάδη, τα ΜΜΕ,οι συνεταίροι του στάθηκαν προς τα έξω αμήχανοι, αλλά προς
τον ίδιο ενεργητικοί. Δεν έγραφαν βέβαια για το σκάνδαλο, αλλά διαβεβαίωναν τον
ίδιο πως θα εξασφαλίσουν την ασυλία του.
Και ξαφνικά η δρυς έπεσε. Παίρνει ο καθένας το κομματάκι
του, αλλά κυρίως δημιουργεί το άλλοθί του. Οι μετοχές του Λαυρεντιάδη είναι
ακόμη ζεστές στα χαρτοφυλάκια των εκδοτικών συγκροτημάτων, αλλά οι εκδότες
ανακάλυψαν την «ψυχρή» δημοσιογραφία και ξυλεύονται.
Είναι εντυπωσιακό πως ακόμη και μία κοσμικογράφος,
εκμυστηρεύτηκε πως δεχόταν πολλές πιέσεις για να γράφει για τον Λαυρεντιάδη.
Όλη αυτή η ιστορία θυμίζει βέβαια την ιστορία με τον τέως βασιλιά, τον
ανεκδιήγητο Γλύξμπουργκ, ο οποίος αφού το 1967, ετοίμασε το δικό του
πραξικόπημα ανεπιτυχώς, όταν ανέλαβε η Χούντα, όρκισε την χουντική κυβέρνηση
και φωτογραφήθηκε μαζί τους. Όταν μετά από χρόνια ρωτήθηκε γι αυτό, είχε το
θράσος να πει πως ήταν ενάντια στη Χούντα.
Ως απόδειξη γι αυτό είχε λέει τη φωτογραφία στην οποία
ποζάρει με τους χουντικούς. Στη φωτογραφία αυτή λοιπόν, δεν χαμογελούσε,
απόδειξη πως έδειχνε δυσαρέσκεια. Η διαφορά βεβαίως είναι πως σε όλες τις
φωτογραφίες του Λαυρεντιάδη με το πολιτικό και καλλιτεχνικό στερέωμα, όλοι τους
χαμογελούν. Ευτυχισμένοι και σίγουροι για την διαιώνιση του συστήματος που
έφτιαξαν.
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Πόσους νεκρούς στοιχίζει το μπλουζάκι σου;
Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που φέρνει στο φως η
εφημερίδα Guardian ύστερα από την μεγάλη πυρκαγιά που στοίχισε
τη ζωή 112 ανθρώπων σε εργοστάσιο του Μπαγκλαντές, που κατασκεύαζε προϊόντα για
εταιρείες όπως η Walmart, η Sears και η Disney.
Όπως αποκαλύπτεται, μόνο τα τελευταία δύο χρόνια τουλάχιστον
500 εργάτες βρήκαν φρικτό θάνατο στο Μπαγκλαντές σε πυρκαγιές εργοστασίων
τα οποία συνεργάζονται με εταιρείες όπως η GAP και τα H&M.
Οι πυρκαγιές αποδίδονται στα ελλειπή μέτρα ασφαλείας, που
λαμβάνουν οι ιδιοκτήτες, προκειμένου να διατηρούν χαμηλό το κόστος και να
εξασφαλίζουν συνεργασίες με ξένες πολυεθνικές.
από http://info-war.gr/
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012
Nobel Award Ceremony Speech by a Greek citizen in European Parliament
Την ώρα που απονεμήθηκε στην ΕΕ το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης,
στο Ευρωκοινοβούλιο, ευρωπαίοι πολίτες παραλαμβάνουν κι αυτοί τα νόμπελ τους. Ανάμεσα
σ'αυτους κι ένας Έλληνας.Α, ευχαριστώ, νιώθω τόσο περήφανος!
Μπράβο! Μπράβο!
Πλησιάστε λίγο την σημαία
Κρατείστε το έτσι
Λοιπόν, κοιτάχτε είμαι Έλληνας αλλά πάνω απ΄όλα είμαι Ευρωπαίος.
Και σήμερα είμαι περήφανος.
γιατί η ΕE έφερε την ειρήνη στη χώρα μου.
Μπράβο! Μπράβο!
Πλησιάστε λίγο την σημαία
Κρατείστε το έτσι
Λοιπόν, κοιτάχτε είμαι Έλληνας αλλά πάνω απ΄όλα είμαι Ευρωπαίος.
Και σήμερα είμαι περήφανος.
γιατί η ΕE έφερε την ειρήνη στη χώρα μου.
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012
Ποδόσφαιρο - St. Pauli: Ο αντιρατσισμός στην... πράξη!
Πόσοι γνωρίζουν ότι ένα από τα πιο πολυάριθμα κλαμπ της St.
Pauli βρίσκεται στην Αθήνα; Λίγοι. Ακόμα λιγότεροι, όμως, θα μπορούσαν να
φανταστούν ότι εντοπίστηκαν να φοράνε μπλουζάκια της συγκεκριμένης ομάδας, όπως
έγραψε πρόσφατα και η "Αυγή", ακόμα και… αστυνομικοί. Ποια είναι η
St. Pauli, λοιπόν; Και γιατί έχει οπαδούς σχεδόν σε όλο τον κόσμο μια ομάδα, η
οποία συνήθως αγωνίζεται σε χαμηλότερες κατηγορίες από την Μπουντεσλίγκα;
Τη χαρακτηρίζουν σαν την πιο ροκ ομάδα της Ευρώπης. Σαν τον πιο καλτ σύλλογο. Τα πράγματα, όμως, είναι αρκετά πιο πολύπλοκα. Βασικά, η St. Pauli δεν μπορεί να θεωρηθεί "απλό" ποδοσφαιρικό σωματείο. Είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος! Οι οπαδοί της St. Pauli δηλώνουν αντιρατσιστές, αντιφασίστες, αντισεξιστές και διεθνιστές. Ήταν οι πρώτοι στη Γερμανία που απέκλεισαν τα ακροδεξιά στοιχεία και το καταστατικό του γηπέδου της ομάδας απαγορεύει ρητώς κάθε εκδήλωση εναντίον ανθρώπων διαφορετικού χρώματος, πεποιθήσεων και σεξουαλικών προτιμήσεων.
Σε έρευνα που είχε γίνει το 2005 στη Γερμανία, φάνηκε ότι η St. Pauli είναι μέσα στις δέκα πιο δημοφιλείς ομάδες κι ας μην παίζει συχνά στην κορυφαία κατηγορία. Στη Γερμανία έχει 1,6 εκατομμύρια οπαδούς (κάτω των 40 ετών στην πλειονότητά τους)!
Οι αγώνες στην έδρα της θυμίζουν κολασμένο πάρτι. Η μπύρα… κυλάει στις κερκίδες, οι ήχοι από το κλασικό ροκ των AC/DC… σπάνε τύμπανα και οι σημαίες με σήμα τη νεκροκεφαλή ανεμίζουν παντού. Ακόμα και στα σημαιάκια του κόρνερ! Διόλου τυχαίο ότι τους αποκαλούν "οι Πειρατές του γερμανικού ποδοσφαίρου".
Τη χαρακτηρίζουν σαν την πιο ροκ ομάδα της Ευρώπης. Σαν τον πιο καλτ σύλλογο. Τα πράγματα, όμως, είναι αρκετά πιο πολύπλοκα. Βασικά, η St. Pauli δεν μπορεί να θεωρηθεί "απλό" ποδοσφαιρικό σωματείο. Είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος! Οι οπαδοί της St. Pauli δηλώνουν αντιρατσιστές, αντιφασίστες, αντισεξιστές και διεθνιστές. Ήταν οι πρώτοι στη Γερμανία που απέκλεισαν τα ακροδεξιά στοιχεία και το καταστατικό του γηπέδου της ομάδας απαγορεύει ρητώς κάθε εκδήλωση εναντίον ανθρώπων διαφορετικού χρώματος, πεποιθήσεων και σεξουαλικών προτιμήσεων.
Σε έρευνα που είχε γίνει το 2005 στη Γερμανία, φάνηκε ότι η St. Pauli είναι μέσα στις δέκα πιο δημοφιλείς ομάδες κι ας μην παίζει συχνά στην κορυφαία κατηγορία. Στη Γερμανία έχει 1,6 εκατομμύρια οπαδούς (κάτω των 40 ετών στην πλειονότητά τους)!
Οι αγώνες στην έδρα της θυμίζουν κολασμένο πάρτι. Η μπύρα… κυλάει στις κερκίδες, οι ήχοι από το κλασικό ροκ των AC/DC… σπάνε τύμπανα και οι σημαίες με σήμα τη νεκροκεφαλή ανεμίζουν παντού. Ακόμα και στα σημαιάκια του κόρνερ! Διόλου τυχαίο ότι τους αποκαλούν "οι Πειρατές του γερμανικού ποδοσφαίρου".
MARLEY
"...Δεν έχω καμιά φιλοδοξία, ένα πράγμα ελπίζω για την
ανθρωπότητα: κινέζοι, μαύροι, λευκοί να ζουν μαζί, αυτό μόνο." Bob Marley
/ 13 Δεκεμβρίου το "MARLEY" στους κινηματογράφους.
https://www.facebook.com/Marley.Greece
Ταπεινωτική και άδικη καταδίκη φοιτήτριας στο Βόλο
από ilesxi.wordpress.com
Η Γενική Συνέλευση του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μετά από έκτακτη σύγκλησή της στις 21 Νοεμβρίου 2012
δηλώνει το συγκλονισμό της:
- για την καταδίκη της φοιτήτριας του Τμήματός μας Λ. Κ.,
παρά την αθωωτική πρόταση του Εισαγγελέα, σε φυλάκιση έξι μηνών για την
εικαζόμενη συμμετοχή της, κατά την εξέλιξη της πορείας της επετείου του
Πολυτεχνείου στο Βόλο, σε πράξεις, που είναι απολύτως ασύμβατες προς την
παιδεία της και προς την ηθική και την ακαδημαϊκή της συγκρότηση.
- γιατί η περιγραφή των συνθηκών σύλληψης της φοιτήτριας,
από την ίδια, στην απολογία της στο Δικαστήριο, όπως και η περιγραφή που
κατέθεσε στο Δικαστήριο αυτόπτις μάρτυρας, η οποία συμμετείχε στην πορεία,
βρίσκονται σε απόλυτη απόκλιση και περιγράφουν γεγονότα άλλα από
όσα κατέθεσαν στο ίδιο Δικαστήριο δύο αυτόπτες αστυνομικοί
- γιατί, με τρόπο ταπεινωτικό για το Τμήμα και για το
Πανεπιστήμιο, αγνοήθηκε από την έδρα το νόημα της παρουσίας στη δίκη μεγάλου
αριθμού καθηγητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διατεθειμένων να διαβεβαιώσουν
το Δικαστήριο για την ηθική ακεραιότητα και την αδιαφιλονίκητη αξιοπιστία της
φοιτήτριας και για το αδιανόητο να έχει διαπραχθεί από την ίδια η αποδιδόμενη
σ΄αυτήν κατηγορία της «διατάραξης κοινής ειρήνης».
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012
Σπύρος Γραμμένος - Τζίβες και κοτσίδες (σι-ντι)
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
Το soundtrack μιας εξέγερσης
από info-war.gr
Από τα Μωρά στη Φωτιά μέχρι την Κενί Αρκάνα ο Δεκέμβρης του
2008 έστησε το δικό του μουσικό ανθολόγιο
«Πώς θα σου φαινόταν λοιπόν φιλαράκο αν απόψε το βράδυ
βγαίναμε όλοι μαζί, μια νυχτιάτικη βόλτα μέσ’ το κέντρο της πόλης στο ρυθμό που
σκοτώνει όπως ξέρουν αυτοί;». Τα Μωρά στη Φωτιά μου κρατούν συντροφιά, στο πίσω
μέρος του μυαλού μου, καθώς κατεβαίνω στα Εξάρχεια ύστερα από ένα περίεργο
τηλεφώνημα: «Οι μπάτσοι σκότωσαν ένα παιδί». Τα δελτία ειδήσεων απλώς αναμασούν
τις «διαρροές» από τα κεντρικά της Αλεξάνδρας. Οι πληροφορίες όμως έρχονται
ακριβείς και διασταυρωμένες στο Ιντερνετ και σε γραπτά μηνύματα στα κινητά.
Χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στο κέντρο της πόλης. Μέσα σε λίγα λεπτά
μαθαίνουμε το όνομα… «Αυτή η νύχτα είναι του Αλέξη». Η εξέγερση αρχίζει και όλα
είναι αυθόρμητα.
To επόμενο πρωί η μουσική στα αυτιά μου έχει αλλάξει. Οι
Clash τραγουδούν Police on My Back καθώς ένα σύννεφο μαύρου καπνού και
δακρυγόνων καλύπτει την Αλεξάνδρας. Κάποιοι φώναζαν από νωρίς ότι η πρώτη
μεγάλη πορεία της Αθήνας για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο έπρεπε να κατευθυνθεί
προς τη Βουλή για να καταγγείλει μια (ακόμη) πολιτική δολοφονία. Οι
περισσότεροι διαδηλωτές, όμως, προτίμησαν να κινηθούν προς τη ΓΑΔΑ, και το
πλήρωσαν ακριβά.
Νόμιμη η χρήση της μαριχουάνας για ψυχαγωγική χρήση
από e-volos
Ιστορία έγραψε χθες η Ουάσιγκτον χθες στις ΗΠΑ καθώς για
πρώτη φορά νομιμοποιήθηκε η χρήση μαριχουάνας για την ψυχαγωγία ενηλίκων, μια
περίσταση που γιορτάστηκε από δεκάδες χρήστες κοντά στο περίφημο κτίριο Σπέις
Νιντλ του Σιάτλ με μουσική ρέγκε και πυκνούς καπνούς μαριχουάνας.
Η δημόσια αυτή συγκέντρωση αψήφησε μια βασική διάταξη του νόμου-ορόσημο της εν λόγω Πολιτείας για τη μαριχουάνα, ο οποίος επιτρέπει μεν την κατοχή μικρών ποσοτήτων της ουσίας, αλλά απαγορεύει στους χρήστες να ανάβουν τσιγάρο μαριχουάνας έξω το σπίτι τους.
Οι κάτοικοι της Πολιτείας της Ουάσινγκτον ενέκριναν με δημοψήφισμα που διεξήχθη παράλληλα με τις προεδρικές εκλογές, στις 6 Νοεμβρίου, ένα κείμενο που νομιμοποιεί αυτή τη χρήση της κάνναβης και ήταν οι πρώτοι που τον είδαν να τίθεται σε εφαρμογή.
Η δημόσια αυτή συγκέντρωση αψήφησε μια βασική διάταξη του νόμου-ορόσημο της εν λόγω Πολιτείας για τη μαριχουάνα, ο οποίος επιτρέπει μεν την κατοχή μικρών ποσοτήτων της ουσίας, αλλά απαγορεύει στους χρήστες να ανάβουν τσιγάρο μαριχουάνας έξω το σπίτι τους.
Οι κάτοικοι της Πολιτείας της Ουάσινγκτον ενέκριναν με δημοψήφισμα που διεξήχθη παράλληλα με τις προεδρικές εκλογές, στις 6 Νοεμβρίου, ένα κείμενο που νομιμοποιεί αυτή τη χρήση της κάνναβης και ήταν οι πρώτοι που τον είδαν να τίθεται σε εφαρμογή.
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012
Remember remember the 6th of December (2)
από Pitsirikos.net
Η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως «φοράνε τις κουκούλες και εξοπλίζονται με μολότοφ, με σκοπό να κάψουν για μια ακόμα φορά την Αθήνα και να λεηλατήσουν τις περιουσίες των πολιτών».
Πόλεμος ξέσπασε ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ,
με αφορμή ανακοίνωση της Νεολαίας του Συνασπισμού που καλεί όλους στις
σημερινές διαδηλώσεις για τα τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή
Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως «φοράνε τις κουκούλες και εξοπλίζονται με μολότοφ, με σκοπό να κάψουν για μια ακόμα φορά την Αθήνα και να λεηλατήσουν τις περιουσίες των πολιτών».
Ποιες περιουσίες; Πόσο καιρό έχει να κατέβει αυτός που
έγραψε την ανακοίνωση στο κέντρο της Αθήνας; Μάλλον από το 2008.
Διαφορετικά, θα ήξερε πως οι μόνοι που πλήττονται πια από
τις διαδηλώσεις είναι οι άστεγοι και οι ζητιάνοι που δεν ξέρουν κατά πού να κάνουν
από τους μπάτσους και τα δακρυγόνα.
Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Ποινική δίωξη σε βάρος του Θέμου Αναστασιάδη
από το κουτί της Πανδώρας
Ποινική δίωξη, σε βαθμό κακουργήματος, για φοροδιαφυγή και
ξέπλυμα μαύρου χρήματος ασκήθηκε σε βάρος του εκδότη της εφημερίδας «Πρώτο
Θέμα», Θέμου Αναστασιάδη.
Η υπόθεση αφορά την κατάθεση ποσού ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ
από το Θέμο Αναστασιάδη στην τράπεζα B.N.P.PARIBAS, εκ των οποίων όπως προέκυψε
κατά το σχετικό φορολογικό έλεγχο, δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει 3,3 εκατ. ευρώ.
Η υπόθεση είχε συγκλονίσει την κυβέρνηση Καραμανλή το 2007,
όταν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο με τον τότε γενικό γραμματέα του υπουργείου
Πολιτισμού Χρήστο Ζαχόπουλο και την Εύη Τσέκου και το περίφημο DVD. Για μήνες
απασχόλησε τα φώτα της δημοσιότητας, ενώ είχε ως αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την
εφημερίδα Πρώτο Θέμα, ο Μάκης Τριανταφυλόπουλος.
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012
Remember, remember the 6th of December
Ιστορίες αστυνομικής βαρβαρότητας από το Λος Αντζελες του
65, στα παρισινά προάστια του Ματιέ Κασοβίτς και την Ευρώπη του σήμερα. Οι Rage
Against the Machine συναντούν τον Eminem.
http://info-war.gr/2012/11/%CE%BC%CE%B1%CF%84-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9%CE%B1/
Ο Zappa μιλά με τον Χατζιδάκι για εξεγέρσεις και δολοφονίες
μαθητών.
http://info-war.gr/2012/12/remember-remember-the-6th-of-december/
Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
Οταν η βλακεία οπλοφορεί
του Στάθη(Σταυρόπουλου)
Οταν μιλάει ο λαός, παίρνει πόδι ο φασισμός.
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012
Εκλογές: Η εξουσία των ιδιωτών
από outside the wall
Εδώ θα αποδείξουμε πώς ο ψηφοφόρος στην κοινοβουλευτικής
δημοκρατίας επικυρώνει την τυρανία του εκλέγοντάς την δια ψήφου και αυτή
ακριβώς η πράξη του συνιστά πολιτική παραίτηση, αποποίηση πολιτικών ευθυνών, με
μία λέξη ιδιωτεία που συνιστά ηλιθιότητα.
Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν τον οποίο δεν
συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε
αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης. Για τον Αρχαίο Έλληνα το
να μην παρεβρεθείς ήταν οκνηρία. Πρώτα ήσουν μελος του κοινωνικού συνόλου και
μετά άτομο. Κύριο μέλημά σου ήταν να ενδιαφέρεσαι για την κοινωνία. Μάλιστα
όποιον δεν συμμετείχε του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα [κοινωνικός θάνατος
δηλαδή],ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος εξορία ή θάνατος [!].
Έτσι και η λέξη "ιδιώτης" απέκτησε την έννοια του ηλιθίου [idiot],
γιατί φανέρωνε απαξίωση και ανευθυνότητα με ρίζα την τεμπελιά.
H ιδιωτεία λοιπόν πρόκειται για βαριάς μορφής διανοητική
ανεπάρκεια.
«Ιδιωτεία» και αδράνεια προκαλεί η κατοχή, η περιουσία, οι
διαχωριστικές γραμμές που θέτονται μεταξύ των ανθρώπων από τους ίδιους τους
ανθρώπους, η πλεονεξία, ο εθισμός στο χρήμα, στην ποσότητα. Η αγγλική λέξη
«idiot» προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό «ἰδιώτης», που σήμαινε «πρόσωπο που
δεν είχε την ικανότητα ή το ενδιαφέρον να συμμετέχει στη δημόσια ζωή» ή
«πρόσωπο που ιδιωτεύει». Η άρνηση ή η ανικανότητα συμμετοχής στη δημόσια ζωή,
ειδικότερα στη δημοκρατική διακυβέρνηση της πόλης-κράτους, όπως η αθηναϊκή
δημοκρατία, θεωρείτο επαίσχυντη. Οι «ιδιώτες» θεωρούντο επομένως από τους
Αθηναίους πολίτες ως έχοντες κακή κρίση σε δημόσια και πολιτικά θέματα. Στα
λατινικά η λέξη «idiota» είχε αρχικά την ίδια έννοια όπως στα ελληνικά:
«πρόσωπο που ιδιωτεύει και δεν συμμετέχει στα δημόσια πράγματα», αλλά στα
μεταγενέστερα λατινικά η έννοιά της μεταλλάχθηκε ώστε να σημαίνει «ακαλλιέργητο
ή ανίδεο πρόσωπο». Με την πάροδο του χρόνου, ο όρος "idiot" ξέφυγε
από την αρχική υποδήλωση εγωισμού και απομόνωσης για να χαρακτηρίζει πλέον τα
άτομα με γενικά κακή κρίση που είναι βλάκες. Στη σύγχρονη αγγλική (και γαλλική)
γλώσσα, ο όρος "idiot" περιγράφει ένα τελείως ανόητο ή ηλίθιο
πρόσωπο. Στα νέα ελληνικά η λέξη «ιδιώτης» έχει σχεδόν την ίδια έννοια όπως στα
αρχαία: σημαίνει έναν απλό πολίτη, ο οποίος δεν συμμετέχει στη δημόσια ζωή ή
δεν είναι δημόσιος λειτουργός, ενώ η λέξη «idiot» μεταφράζεται στα ελληνικά ως
«ηλίθιος».
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
Η ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, Θεσ/νίκη 24/11
από pitsirikos.net
Γεια σου πιτσιρίκο. Σου στέλνω φωτογραφίες από την χθεσινή
πορεία που έγινε στην Θεσσαλονίκη ενάντια στα μεταλλεία χρυσού σε Χαλκιδική,
Κιλκίς και Ροδόπη. Η πορεία ξεκίνησε από το δημαρχείο και κατέληξε μέσω
Τσιμισκή και παραλιακής στον Λευκό Πύργο οπού έγιναν ομιλίες και ενημερώσεις.
Στην κεφαλή της πορείας υπήρχαν διαδηλωτές που κρατούσαν
μερικά δένδρα από το δάσος των Σκουριών, το οποίο θα κοπεί προκειμένου να γίνει
χώρος απόθεσης των επικίνδυνων αποβλήτων της Καναδικής εταιρείας εξόρυξης.
Σκοπός της πορείας ήταν να περάσει από την Καναδική
Πρεσβεία, αλλά τα ΜΑΤ έκλεισαν όλους τους πιθανούς δρόμους (Τσιμισκή, Ερμού και
Λεωφ. Νίκης, σου έστειλα από μια φωτογραφία με κλούβες σε κάθε δρόμο). Οι
διαδηλωτές δεν επέμειναν στο να περάσουν, ούτε που ασχολήθηκαν βασικά, και
σωστά έπραξαν κατά την γνώμη μου, αφού στην πορεία βρίσκονταν εκατοντάδες
παιδιά, ηλικιωμένοι, γυναίκες με μωρά, κλπ.
Η πλειοψηφία της πορείας ήταν άτομα που ήρθαν από Χαλκιδική,
Κιλκίς και Ροδόπη, και ήθελαν να αφυπνίσουν τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι
έκαναν ανενόχλητοι τα Σαββατιάτικα ψώνια στην Τσιμισκή και έπιναν φραπέ στην
παραλιακή, χαλαρά.
Ελπίζω οι Θεσσαλονικείς να ξυπνήσουμε πριν φτάσουμε να
πίνουμε φραπέ με κυάνιο και αρσενικό σε μολυσμένες παραλίες της Χαλκιδικής.
Απεβίωσε ο «παππούς με τη μάσκα»
από κουτί της πανδώρας
Απεβίωσε το Σάββατο 24 Νοεμβρίου, ο Βασίλης Παπανίκος
γνωστός και ως «ο παππούς με την μάσκα». Η φωτογραφία του με την αντισφυξιογόνο
μάσκα στο πρόσωπο κατά τη διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων του 2011, έκανε τον
γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων. Σήμερα, Δευτέρα
26/11/12, 3.30μμ γίνεται η κηδεία του στο νεκροταφείο Καισαριανής.
Ένας ακούραστος και μαχητικός αγωνιστής
Πάντα μπροστάρης σ” όλους τους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς
και κοινωνικούς αγώνες.
Ο Βασίλης Παπανίκος του Λάμπρου, γεννήθηκε το 1925 στο Καλόχι Γρεβενών.
Στα εφτά του χρόνια χάνει και τον πατέρα του και ο Βασίλης γίνεται τρόφιμος του ορφανοτροφείου Γρεβενών. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση εγγράφεται στη Γεωργική σχολή Πτολεμαΐδας.
Με την κύρηξη του πολέμου του 1940 ο Βασίλης εκπαιδεύεται στα μετεωρολογικά όργανα και προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αεροπορία και το υπουργείο γεωργίας. Στις 7 Απριλίου του 1941 γράφεται εθελοντής για τη στρατιωτική σχολή του Καϊρου, ματαιώνεται όμως η μετάβασή του γιατί το πλοιάριο που θα τους μετέφερε βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε απο τα Γερμανικά Στούκας. Επιστρέφει ξανά στη σχολή Πτολεμαΐδας κι εκεί πρωτοστατεί στη ματαίωση ίδρυσης οργάνωσης Οχράνας απο το Σλαβομακεδονικό στοιχείο.
Οργανώνεται στο ΕΑΜ νέων και απο τον Κώστα Μωυσιάδη οργανώνεται στην ΟΚΝΕ όπου αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση νεολαίας.
Στο χωριό Καλόχι ήδη έχει συγκροτηθεί η πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα. Μετά τη μάχη του Σνιχόβου το Καλόχι αποτελεί σταυροδρόμι διέλευσης ενόπλων αντάρτικων ομάδων.
Ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση της ΕΠΟΝ. Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Ιούλιο του 1944 με προτροπή του γραμματέα της περιφερειακής επιτροπής της ΕΠΟΝ οι ΕΠΟΝΙΤΕΣ των Γρεβενών εντάσσονται στον μόνιμο ΕΛΑΣ, ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο ρόλο τροφοδοσίας των ανταρτών, πέρα όμως απο αυτή του την αποστολή πήρε μέρος και σε αρκετές μάχες.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας διώκεται ανηλεώς, καταφεύγει στις ομάδες καταδιωκόμενων δημοκρατικών πολιτών. Το 1947 συλλαμβάνεται στην Αιανή Κοζάνης, παραπέμπεται στο στρατοδικείο Κοζάνης και δικάζεται σε 9 χρόνια. Στις 23 Οκτωβρίου του 1949 ξαναδικάζεται απο το ίδιο στρατοδικείο σε θάνατο. Η ποινή αυτή μετατρέπεται σε ισόβια απο το αναθεωρητικό δικαστήριο και παρέμεινε στις φυλακές μέχρι το Γενάρη του 1956.
Μετά την αποφυλάκισή του εντάσσεται στην ΕΔΑ και εργάζεται στην οργάνωση Αγίου Αρτεμίου.
Το 1964 με τη διαμάχη στις γραμμές της ΕΔΑ σε Χρουτσοφικούς και Μαοϊκούς εγκαταλείπει την οργάνωση και φεύγει για τη γενέτειρά του.
Ασχολείται πλέον με τον αγροτικό συνδικαλισμό πρωτοστατώντας σε όλους τους αγώνες του αγροτικού κινήματος. Την περίοδο της Χούντας τίθεται σε κατ” οίκον περιορισμό. Του στήνουν μια δολοφονική απόπειρα αλλά οι εκτελεστές αρνούνται να την πραγματοποιήσουν τελικά.
Μετά τη μεταπολίτευση ο Βασίλης με την ίδια θέρμη εξακολουθεί να αγωνίζεται μέσα απο τις αγροτικές και συνεταιριστικές οργανώσεις.
Ο Βασίλης Παπανίκος του Λάμπρου, γεννήθηκε το 1925 στο Καλόχι Γρεβενών.
Στα εφτά του χρόνια χάνει και τον πατέρα του και ο Βασίλης γίνεται τρόφιμος του ορφανοτροφείου Γρεβενών. Μετά τη στοιχειώδη εκπαίδευση εγγράφεται στη Γεωργική σχολή Πτολεμαΐδας.
Με την κύρηξη του πολέμου του 1940 ο Βασίλης εκπαιδεύεται στα μετεωρολογικά όργανα και προσφέρει τις υπηρεσίες του στην αεροπορία και το υπουργείο γεωργίας. Στις 7 Απριλίου του 1941 γράφεται εθελοντής για τη στρατιωτική σχολή του Καϊρου, ματαιώνεται όμως η μετάβασή του γιατί το πλοιάριο που θα τους μετέφερε βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε απο τα Γερμανικά Στούκας. Επιστρέφει ξανά στη σχολή Πτολεμαΐδας κι εκεί πρωτοστατεί στη ματαίωση ίδρυσης οργάνωσης Οχράνας απο το Σλαβομακεδονικό στοιχείο.
Οργανώνεται στο ΕΑΜ νέων και απο τον Κώστα Μωυσιάδη οργανώνεται στην ΟΚΝΕ όπου αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση νεολαίας.
Στο χωριό Καλόχι ήδη έχει συγκροτηθεί η πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα. Μετά τη μάχη του Σνιχόβου το Καλόχι αποτελεί σταυροδρόμι διέλευσης ενόπλων αντάρτικων ομάδων.
Ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο καθοδηγητικό ρόλο στην οργάνωση της ΕΠΟΝ. Μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Ιούλιο του 1944 με προτροπή του γραμματέα της περιφερειακής επιτροπής της ΕΠΟΝ οι ΕΠΟΝΙΤΕΣ των Γρεβενών εντάσσονται στον μόνιμο ΕΛΑΣ, ο Βασίλης αναλαμβάνει υπεύθυνο ρόλο τροφοδοσίας των ανταρτών, πέρα όμως απο αυτή του την αποστολή πήρε μέρος και σε αρκετές μάχες.
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας διώκεται ανηλεώς, καταφεύγει στις ομάδες καταδιωκόμενων δημοκρατικών πολιτών. Το 1947 συλλαμβάνεται στην Αιανή Κοζάνης, παραπέμπεται στο στρατοδικείο Κοζάνης και δικάζεται σε 9 χρόνια. Στις 23 Οκτωβρίου του 1949 ξαναδικάζεται απο το ίδιο στρατοδικείο σε θάνατο. Η ποινή αυτή μετατρέπεται σε ισόβια απο το αναθεωρητικό δικαστήριο και παρέμεινε στις φυλακές μέχρι το Γενάρη του 1956.
Μετά την αποφυλάκισή του εντάσσεται στην ΕΔΑ και εργάζεται στην οργάνωση Αγίου Αρτεμίου.
Το 1964 με τη διαμάχη στις γραμμές της ΕΔΑ σε Χρουτσοφικούς και Μαοϊκούς εγκαταλείπει την οργάνωση και φεύγει για τη γενέτειρά του.
Ασχολείται πλέον με τον αγροτικό συνδικαλισμό πρωτοστατώντας σε όλους τους αγώνες του αγροτικού κινήματος. Την περίοδο της Χούντας τίθεται σε κατ” οίκον περιορισμό. Του στήνουν μια δολοφονική απόπειρα αλλά οι εκτελεστές αρνούνται να την πραγματοποιήσουν τελικά.
Μετά τη μεταπολίτευση ο Βασίλης με την ίδια θέρμη εξακολουθεί να αγωνίζεται μέσα απο τις αγροτικές και συνεταιριστικές οργανώσεις.
Huffington Post: Ακροδεξιές συμμορίες κατά ομοφυλόφιλων στην Αθήνα
από prezatv
Στη σκιά του φόβου ζουν οι ομοφυλόφιλοι στην Ελλάδα»
τιτλοφορείται δημοσίευμα της εφημερίδας Huffington Post, αναφερόμενο σε
επιθέσεις που ομάδες μοτοσικλετιστών έχουν εξαπολύσει εναντίον ομοφυλόφιλων στο
κέντρο της Αθήνας.
Οι θύτες είναι ντυμένοι στα μαύρα και σε πολλές περιπτώσεις φέρουν μαχαίρια. Αποστολή τους να διεξάγουν περιπολίες σε περιοχές της Αθήνας στις οποίες συχνάζουν ομοφυλόφιλοι, ασκώντας τους λεκτική και σωματική βία
Σύμφωνα με την Huffington Post, από τον Αύγουστο καταγγέλλονται τουλάχιστον δύο ομοφοβικές επιθέσεις το μήνα, ενώ αναφορά γίνεται και σε δύο πρόσφατα περιστατικά στο κέντρο της Αθήνας με θύματα έναν 39χρονο με το φίλο του και έναν 25χρονο φοιτητή Φυσική, σε βοήθεια του οποίου έσπευσαν ένας καταστηματάρχης από το Πακιστάν και ένας ναρκομανής.
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι τέτοιας φύσεως φαινόμενα έχουν ενταθεί στην Ελλάδα από τότε που μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή.
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012
Το δικαίωμα στην ηλιθιότητα
Το παραμύθι συνεχίζεται. «Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο
δημόσιος τομέας». Όχι ότι δεν είναι πρόβλημα η νοσηρότητά του και οι
παθογένειές του, αλλά έχει γίνει κουραστικό το επιχείρημα ότι αυτός κατέστρεψε
τη χώρα.
Λένε όσοι εκμεταλλεύονται το δικαίωμα στην ανοησία ότι το
Δημόσιο καταπίνει τα χρήματα των φορολογουμένων. Όμως μόνο την τελευταία 3ετία
έξι τράπεζες κατάπιαν σε ρευστό και εγγυήσεις το ίδιο ποσό που κοστίζει
ολόκληρη η λειτουργία του δημόσιου τομέα επί 12 χρόνια. Και αυτό το ποσό, οι
τράπεζες το κατάπιαν από τους φορολογούμενους.
Ο Δημόσιος τομέας κουτσά – στραβά κάτι παράγει. Οι τράπεζες
δεν παράγουν. Διαχειρίζονται χρήμα που το αγοράζουν φτηνά, το πουλάνε ακριβά
και κερδοσκοπούν. Όμως ο ελληναράς ποτέ δε θα τολμούσε να εμφανιστεί μπροστά
στον Λάτση και στον Σάλλα και να τους πει «Ακούστε ρε ρεμάλια, τεμπελχανάδες,
εγώ σας πληρώνω οπότε θα μου δώσετε χαμηλότοκο δάνειο μην τα γαμήσω όλα».
Αντιθέτως, ο ελληναράς που πονάει το νύχι του ποδιού του θα
εμφανιστεί στα επείγοντα ενός νοσοκομείου στις 3 το ξημέρωμα κι επειδή θα του
έχει «πάρει τη σειρά» κάποιος τραυματίας από τροχαίο είναι ικανός να θιχτεί και
να τα σπάσει όλα με το επιχείρημα ότι «εγώ σας πληρώνω ρε άχρηστοι γιατροί και
νοσοκόμοι, εγώ θα μπω πρώτος».
Έτσι του έμαθαν, έτσι κάνει. Το καλύτερο είναι ότι μαγκιές
πουλούσαν και οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ που μέχρι πρότινος είχαν μηδενικές
ασφαλιστικές εισφορές. Παρ’ όλα αυτά, ένιωθαν κι εκείνοι ιδιοκτήτες του ΕΣΥ και
εργοδότες του προσωπικού των νοσοκομείων.
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012
Νέα από την Στοκχόλμη
από http://pitsirikos.net/
Πιτσιρίκο, με φιλιά και αγάπη σε χαιρετώ από τη Στοκχόλμη!
Ναι, ναι από τη Στοκχόλμη της Σουηδίας! Της ονειρεμένης αυτής χώρας που
προστατεύει και βοηθά όλους τους αδύναμους πολίτες της! Ξέρεις, έχουμε και τη
«μαμά» εμείς εδώ! Ξέρεις ποια αποκαλούμε «μαμά»; την Κοινωνική Πρόνοια της
χώρας! Ναι, έτσι την λέμε επειδή σαν μάνα αγκαλιάζει τα παιδάκια της και τα
προστατεύει από κάθε κακό… τι θες, σε ρωτά, ένα κρεβάτι θέλω της απαντάς εσύ,
και τσαααακ σου δίνει κας (υπολογίζουν αυτές πόσο κάνει ένα κρεββάτι – κυρίως
γυναίκες είναι οι υπάλληλοι εκεί) και πας εσύ και παίρνεις ένα καινούργιο
κρεβατάκι για ν αναπαύσεις τα κοκαλάκια σου!
Ούτε γιατί δεν έχεις δικά σου λεφτά ρωτάνε, ούτε καν γιατί
δεν έχεις δουλειά για ν αποκτήσεις λεφτά τις νοιάζει ιδιαίτερα…
Κυρίως αυτούς που έρχονται από ξένες χώρες, και στην αρχή
δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, τους βοηθάν τελείως άνευ όρων! Πάρε λεφτά για
έπιπλα, για ρούχα, για παπούτσια, για φαγητό, για πετσέτες, για σεντόνια… κλπ.,
πάρε και τούτο το διαμέρισμα και ξεκίνα τη ζωούλα σου, τους λεν!
Ναι, έτσι κάνουν κι αν δε με πιστεύεις ρώτα κι άλλους να
δεις! Αλλά κοίτα να είναι άνω των 60 αυτούς που θα ρωτήσεις…. και να έχουν
ζήσει κι αυτοί εδώ… γιατί πριν δεκαετίες συνέβαιναν αυτά που σου λέω τώρα…
κατάλαβες; τότε που έρχονταν κύματα κύματα οι Έλληνες, οι Τούρκοι, οι Ιταλοί κι
οι Γιουγκοσλάβοι (έτσι τους αποκαλώ ακόμα αυτούς…) για να στήσουν την
βιομηχανία τους, για ν ανθίσει και να γίνει από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης…
Σήμερα:
Η πρεσβεία ζήτησε συγγνώμη για τη χούντα. Η Σώτη ποτέ…
από http://info-war.gr/
Το 1999 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον ζήτησε
συγγνώμη από την Ελλάδα για το ρόλο των ΗΠΑ στο πραξικόπημα των
συνταγματαρχών. Ήταν φυσικά μια «κουτσουρεμένη» αποδοχή των ευθυνών της
υπερδύναμης χωρίς αναφορές στις σχέσεις
του Παπαδόπουλου με τη CIA και άλλες αμερικανικές υπηρεσίες – σχέσεις
τις οποίες είχε παρουσιάσει και ο Αλέξης Παπαχελάς στο βιβλίο του «ο βιασμός
της Ελληνικής Δημοκρατίας». Δεκατρία χρόνια αργότερα η Σώτη Τριανταφύλλου
αναρωτιέται από τις σελίδες της Athens Voice γιατί οι πορείες για την επέτειο της 17
Νοέμβρη καταλήγουν στην Αμερικανική Πρεσβεία.
Είχε προηγηθεί η άρνηση από τη Χρυσή Αυγή (και παλαιότερα
από τον Α. Γεωργιάδη) της
ύπαρξης νεκρών στο πολυτεχνείο.
Για την κ. Τριανταφύλλου «οι επέτειοι [...] εξυπηρετούν
εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες. Τα γεγονότα
έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στο σχολείο».
Θα πήγαμε φαίνεται σε διαφορετικά σχολεία. Στο δικό μου δεν
φτάσαμε ποτέ στο κεφάλαιο για τον εμφύλιο (αν υπήρχε τέτοιο κεφάλαιο). Δεν
μάθαμε ποτέ για τους ταγματασφαλίτες και τα πνευματικά
τέκνα του Παπαδόπουλου που ξαναμπαίνουν στο κοινοβούλιο. Δεν μας
εξήγησαν ποτέ τι απέγιναν οι συνεργάτες των ναζί και οι βασανιστές της χούντας.
Αυτή την ιστορία κάποιοι την διδάχθηκαν περπατώντας κάθε χρόνο με τους γονείς
τους από το Πολυτεχνείο μέχρι την Αμερικανική πρεσβεία. Αυτοί που περπατούσαν,
όπως και αυτοί μέσα στην πρεσβεία, ήξεραν πολύ καλά γιατί γίνονται όλα
αυτά. Οι άλλοι ζούσαν κάποιο Σάββατο βράδυ στην άκρη της… χούντας.
A.X
A.X
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
Πέθανε ο Χρόνης Μίσσιος
Author: Κίνηση "Απελάστε το
Ρατσισμό"
Εφυγε
από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Νοσηλευόταν σε
ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας ενώ «πάλεψε» με τον καρκίνο αρκετά χρόνια.
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς
καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά
γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές
κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά.
Είναι η περίοδος που η οικογένειά του κατέφυγε στη
Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δουλεύει μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το
σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού.
Από τα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στους αντάρτες.
Από τα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στους αντάρτες.
Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και
οργανώνεται στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων.
Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο.
Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ’ένα τυχαίο γεγονός.
Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο.
Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ’ένα τυχαίο γεγονός.
Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του
Παπαδόπουλου) περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες,
ως πολιτικός κρατούμενος (Μακρονήσι, Άι- Στράτης, Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός,
κ.ά.)
Εκεί μαθαίνει ανάγνωση και γραφή.
Ένα “διάλειμμα” ελευθερίας, μεταξύ 1962 και 1967, τον
βρίσκει στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της
Δ.Ν. Λαμπράκη και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ.
Το πρώτο του βιβλίο “Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς… ” (Γράμματα, 1985) τον καθιέρωσε από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του ως συγγραφέα στη συνείδηση κριτικής και κοινού.
Το πρώτο του βιβλίο “Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς… ” (Γράμματα, 1985) τον καθιέρωσε από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του ως συγγραφέα στη συνείδηση κριτικής και κοινού.
Την ίδια ανταπόκριση βρήκε και το δεύτερο βιβλίο του
“Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;” (Γράμματα, 1988).
“Κοσμοκαλόγερος”, σαν τους ήρωες ορισμένων από τα βιβλία του, ο Χρόνης Μίσσιος ζούσε εδώ και πολλά χρόνια στο Καπανδρίτι.
“Κοσμοκαλόγερος”, σαν τους ήρωες ορισμένων από τα βιβλία του, ο Χρόνης Μίσσιος ζούσε εδώ και πολλά χρόνια στο Καπανδρίτι.
Η χούντα δεν τελείωσε το ’73
Γράφει ο Μπάμπης Χριστόγλου
Το φώναζαν τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι «ακραίοι» και εμείς δεν τους δίναμε σημασία.Τώρα γύρισε ο κόσμος ανάποδα να το ξανασκεφτούμε και να πάρουμε τα μέτρα μας γρήγορα. Πριν μας τα πάρουν αυτοί μια και καλή. Η περίφημη δημοκρατία της μεταπολίτευσης κατάντησε ανέκδοτο στα χρόνια του μνημονίου.
Οι υπουργοί έγιναν εκτελεστικά όργανα της τρόικας. Είναι μόνο για να εφαρμόζουν τους νόμους που γράφουν κάποια μικρομεσαία στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ. Μας κυβερνούν από το Βερολίνο, οι υπάλληλοι της Μέρκελ. Το είπε – λες και δεν το ξέραμε - ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης. Τώρα γιατί παραμένει στην κυβέρνηση της … γερμανικής καγκελαρίας με έδρα το Μαξίμου, είναι δικό του καπέλο…
Εμείς είδαμε και ξέρουμε πια. Όσα ζούμε δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν τα παιδιά στο Πολυτεχνείο. Οι νεκροί παραμένουν αδικαίωτοι και όσοι μίλησαν στο όνομά τους ψάχνουν τώρα γωνιά για να κρυφτούν. Μιλάω για εκείνους που αντάλλαξαν τους αγώνες τους τότε, με την εξουσία, αξιώματα και την προβολή. Πακέτο πάνε αυτά. «Η γενιά του Πολυτεχνείου» έγινε γενιά της μπίζνας, της αρπαχτής και της λαμογιάς. Αυτά για τους «επώνυμους» που καβάλησαν το καλάμι της εξουσίας. Όχι για τους χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές που δεν πήραν μέρος στο μεγάλο φαγοπότι της μεταπολίτευσης.
Τώρα βέβαιο είναι εύκολο να τους κατακεραυνώσουμε . Εκ των υστέρων και αφού ολοκλήρωσαν την μεγάλη καταστροφή. Έτσι όπως τους αφήσαμε και τα κάνανε . Μια λύση υπάρχει. Να τους σταματήσουμε εδώ και τώρα. Να τους ανατρέψουμε λίγο πριν την ισοπέδωση.
Για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί, όπως λέει ο ποιητής…
Το φώναζαν τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι «ακραίοι» και εμείς δεν τους δίναμε σημασία.Τώρα γύρισε ο κόσμος ανάποδα να το ξανασκεφτούμε και να πάρουμε τα μέτρα μας γρήγορα. Πριν μας τα πάρουν αυτοί μια και καλή. Η περίφημη δημοκρατία της μεταπολίτευσης κατάντησε ανέκδοτο στα χρόνια του μνημονίου.
Οι υπουργοί έγιναν εκτελεστικά όργανα της τρόικας. Είναι μόνο για να εφαρμόζουν τους νόμους που γράφουν κάποια μικρομεσαία στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δ.Ν.Τ. Μας κυβερνούν από το Βερολίνο, οι υπάλληλοι της Μέρκελ. Το είπε – λες και δεν το ξέραμε - ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτης. Τώρα γιατί παραμένει στην κυβέρνηση της … γερμανικής καγκελαρίας με έδρα το Μαξίμου, είναι δικό του καπέλο…
Εμείς είδαμε και ξέρουμε πια. Όσα ζούμε δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν τα παιδιά στο Πολυτεχνείο. Οι νεκροί παραμένουν αδικαίωτοι και όσοι μίλησαν στο όνομά τους ψάχνουν τώρα γωνιά για να κρυφτούν. Μιλάω για εκείνους που αντάλλαξαν τους αγώνες τους τότε, με την εξουσία, αξιώματα και την προβολή. Πακέτο πάνε αυτά. «Η γενιά του Πολυτεχνείου» έγινε γενιά της μπίζνας, της αρπαχτής και της λαμογιάς. Αυτά για τους «επώνυμους» που καβάλησαν το καλάμι της εξουσίας. Όχι για τους χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές που δεν πήραν μέρος στο μεγάλο φαγοπότι της μεταπολίτευσης.
Τώρα βέβαιο είναι εύκολο να τους κατακεραυνώσουμε . Εκ των υστέρων και αφού ολοκλήρωσαν την μεγάλη καταστροφή. Έτσι όπως τους αφήσαμε και τα κάνανε . Μια λύση υπάρχει. Να τους σταματήσουμε εδώ και τώρα. Να τους ανατρέψουμε λίγο πριν την ισοπέδωση.
Για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί, όπως λέει ο ποιητής…
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)

















